Μεγαλώνεις, ωριμάζεις, νικάς !!!

Ο Κρόνος φλερτάρει με την Αφροδίτη κι ίσως ακούσεις ή διαβάσεις πολλά για τις ατυχίες που σε πολιορκούν στην προσωπική και οικονομική σου ζωή. Για στερήσεις, πίκρες, απογοητεύσεις και διαψεύσεις. Αλλά και για ύψιστες υποχρεώσεις που ζητούν την εκπλήρωση τους κι ας σε κάνουν δυστυχισμένο.

Καλά όλα αυτά, μα εγώ θα σου γράψω μια λίγο διαφορετική ιστορία

Πάει πολύς καιρός από τότε που άρχισες να λύνεις προβλήματα άλλων, που σε έκαναν να πιστέψεις ότι ήταν δικά σου.

Στην αρχή το έκανες μάλλον για να είσαι «καλό παιδί», όπως σε ορμήνευαν οι μεγαλύτεροι. Αυτοί ήξεραν, αυτοί σε προστάτευαν, αυτοί σε τιμωρούσαν. Το κακό ήταν ότι όσο μεγαλύτερη προθυμία έδειχνες να είσαι εντάξει με τις υποχρεώσεις σου, τόσο σε φόρτωναν με ακόμη περισσότερες.
Μπορεί και να έχασες αρκετά χρόνια της παιδικής ανεμελιάς σου για να ανταποκριθείς σε αυτές τις απαιτήσεις. Χρόνια που πασχίζεις να αναπληρώσεις τώρα στα στερνά σου, αγαπώντας με πάθος κάθε τι το νεανικό.

Οι γονείς σου ήθελαν να υπερηφανεύονται για σένα αλλά αυτό θα γινόταν μόνον αν ήσουν καλό παιδί, πρώτος μαθητής, υπεύθυνος και σοβαρός σαν τον προπάππο σου που σε έσκιαζε κοιτώντας σε βλοσυρά από το μεγάλο κάδρο στο σαλόνι.
Οι γονείς σου δεν ήθελαν να τους χαλάσεις το καλό όνομα που με τόσο κόπο είχαν φτιάξει, κρύβοντας επιμελώς όλα εκείνα που θα μπορούσαν να λεκιάσουν την υπόληψη τους. Ήθελαν ακόμη να κάνεις όλα αυτά που δεν έκαναν εκείνοι, να ανακουφίσεις τους καημούς τους, να γίνεις ο γιατρός ή ο δικηγόρος που δεν έγιναν ποτέ κι ακόμη να γίνεις το άλλοθι της αποτυχίας τους.
Πόσες φορές δεν άκουσες το «εγώ θυσιάστηκα για σένα»;

Κι εσύ γινόσουν μέρος της λύσης των προβλημάτων τους, για να μην πω Η ΛΥΣΗ αλλά αν μπορούσες ας έκανες κι αλλιώς. Ίσως να είχαν ήδη διαλέξει και το τι θα σπουδάσεις, ποιόν ή ποιάν θα παντρευτείς και πόσα εγγονάκια θα τους κάνεις για να τους προσφέρουν πρόθυμα αυτά που για σένα ήταν πάντα ένα «Μεσανατολικό ζήτημα».

Μα να ήταν μόνον οι γονείς σου; Γρήγορα διαπίστωσες ότι είχες απέναντι σου ένα ενιαίο μέτωπο από «μεγάλους», δασκάλους, προύχοντες και αξιωματούχους, που μπορεί να τρωγόντουσαν μεταξύ τους σαν τα σκυλιά αλλά συμφωνούσαν πάντα σε αυτό: Να είσαι καλό και υπάκουο παιδί, να είσαι το προϊόν της τάξης τους. Σε δοκίμαζαν συχνά μάλιστα, με πειρασμούς στους οποίους οι ίδιοι θα υπέκυπταν χωρίς δεύτερη σκέψη. Θυμάσαι τότε που έσπειραν στο διάβα σου ένα χαρτονόμισμα για να τσεκάρουν την τιμιότητα σου; Τι σημασία είχε αν εκείνοι έκλεβαν ασύστολα;
Οι δοκιμασίες τους έβγαιναν κατευθείαν από τη σκοτεινιά τους, ο κλέφτης σε δοκίμαζε για να μην κλέψεις, ο διεφθαρμένος για να μην διαφθείρεις, ο φθονερός για να μην φθονήσεις, ο πόρνος για να μην πορνεύσεις. Όχι να τους αμφισβητήσεις και την πρωτοκαθεδρία...

Πόσες φορές όμως σε έμαθαν να στέκεις στα πόδια σου χωρίς την επιτροπεία τους; Να φτιάχνεις τους δικούς σου κανόνες, όταν οι υπάρχοντες αποδεικνύονται ανεπαρκείς;
Θα μου πεις ότι δεν τους συνέφερε... Ε, μόνο από αυτό καταλαβαίνεις σε τι έμπλεξες!

Πόσες φορές δοκίμασαν την αγάπη σου, την πίστη σου, την συγχώρεση σου, την ανοχή σου στη διαφορετικότητα; Ακόμη κι αν είχες την τύχη να στα διδάξουν, ποτέ δεν σου ζήτησαν πειστήρια για την επιμέλεια σου. Αντίθετα, καθημερινά γινόσουν μάρτυρας μιας άπληστης κακίας έτοιμης να καταβροχθίσει «την κατσίκα του γείτονα». Πίσω από τις γρίλιες παραμόνευαν αδιάκοπα σχόλια και κριτικές, που υποκριτικά γύριζαν σε διθυράμβους ή τσιριμόνιες όταν το απαιτούσε το συμφέρον. Διδάχθηκες την «τίμια» ατιμία και συνήθισες σε αυτήν. Έμαθες να είσαι πιστός, τίμιος και ειλικρινής για τα μάτια του κόσμου. Έμαθες να διυλίζεις τον κώνωπα και να καταπίνεις την κάμηλο.
Και βέβαια ξέροντας πια ότι όλοι φροντίζουν να τηρούν τα προσχήματα κι ας έχουν το μαχαίρι υψωμένο προς την πλάτη σου, έμαθες να τους μιμείσαι αλλά και να ανησυχείς σφόδρα για αυτό που κι εσύ καταδίκασες τον εαυτό σου: Την υποκρισία, μην πέσεις θύμα της, μην παραπλανηθείς. Έγινες κι εσύ ένας υποψήφιος άπιστος που τσεκάρει τους άλλους για την απιστία τους.

Σου έλεγαν βέβαια ότι κάποτε θα αμειφθείς για τους κόπους και τις στερήσεις σου και θα γινόσουν επιτέλους ένα κάδρο στο σαλόνι των απογόνων σου.

Κι εσύ έλυνες τα προβλήματα τους και καμάρωνες, αφού κέρδιζες την αποδοχή τους. Έμαθες να γελάς όταν πρέπει, να είσαι σοβαρός όταν πρέπει, να αγαπάς όποιον ή όποια πρέπει, να είσαι ότι πρέπει.
Μόνον που από αυτήν την παράσταση με τις αγοραστές μάσκες, έλειπες εσύ.
Τα δικά σου προβλήματα, οι δικές σου ανησυχίες. Έμαθες να τις παραμερίζεις υπομονετικά στο όνομα του «γενικού καλού». Του καλού τους.

Και το κακό είναι ότι συνήθισες να ζεις μια ζωή δανεική, μια ζωή των άλλων. Το έκανες και το κάνεις αφημένος στην αδράνεια σου. Το φάντασμα της αποδοχής εξακολουθεί να σε κυνηγά, αυτής της αδηφάγας αποδοχής που πάντα έχει ένα νέο αίτημα να σου υποβάλλει.

Έλυσες και λύνεις τα προβλήματα άλλων, μα τα δικά σου παραμένουν ακόμη στο συρτάρι, μαζί με την αλήθεια σου, που δεν έβγαλες ποτέ στα φανερά. Σε πήρε ο Κρόνος από κάτω και λες ότι είσαι άτυχος, μα για τον Κρόνο σου η όποια «ατυχία» σου δεν είναι ούτε νομοτελειακή, ούτε «καρμική», γίνεται τέτοια μόνον αν εσύ το πιστέψεις. Στην πραγματικότητα είναι απλά ένα δικό σου πρόβλημα που δεν έχει βρει τη λύση του.

Φρόντισε τουλάχιστον να μην αναζητήσεις κι εσύ τη λύση του μέσα από την ζωή των παιδιών σου ή μέσα από τις σχέσεις σου. Μην τους φορτώσεις τις δικές σου ενοχές, μην τους ζητάς να αποδείξουν αυτό που δεν έγινες ποτέ.

Αν δεν αποτινάξεις τα δάνεια σου, αν δεν σταθείς μπροστά στον καθρέφτη σου, να ορθώσεις το εγώ σου και να αναρωτηθείς «που πήγε η ζωή μου;», τότε η «ατυχία» σου δεν πρόκειται ποτέ να σε αποχωριστεί, θα σε ακολουθεί σαν την σκιά σου.
Αν δεν διώξεις τις ενοχές που από νωρίς σε φόρτωσαν για όλα εκείνα που έκαναν ή δεν έκαναν, τότε θα συμπεριφέρεσαι πάντα σαν να χρωστάς, προς μεγάλη τέρψη των εκμεταλλευτών σου. Όχι δεν πρόκειται ποτέ να φιλοτιμηθούν...

Σπάσε λοιπόν την αλυσίδα της βολικής υποκρισίας.

Αν πιστεύεις ότι αδικείσαι, ότι κουβαλάς τον σταυρό του μαρτυρίου, είναι καιρός να δώσεις μια λύση στο μαρτύριο σου. Όχι μέσω των άλλων, όχι δεν φταις εσύ επειδή χώρισαν οι γονείς σου, επειδή τα αδέλφια σου σε αδίκησαν, επειδή οι πρώην νυν κι επόμενοι ερωτικοί σου σύντροφοι δεν σου φέρονται καλά. Φταίει μόνον η εμμονή σου να ζεις τα προβλήματα σου μέσω των άλλων. Φταίει το ότι απαξίωσες τον εαυτό σου, την αλήθεια σου για να υπερασπίσεις το δίκαιο των ρηχών συμφερόντων σου.
Φταίει το ότι δίνεις τροφή σε αυτούς που περνούν ζωή και κότα επάνω στις δικές σου πλάτες.

Φέρεσαι σαν υποτελής ενώ δεν είσαι, δεν θα έπρεπε να είσαι με βάση τις εμπειρίες και τα παράσημα σου.
Περιμένεις να στο αναγνωρίσουν οι άλλοι; Μα εσύ τους έμαθες να μην σε υπολογίζουν.

Αν θες να αλλάξει η τύχη σου άπαξ διά παντός κάνε τώρα το πρώτο θαρραλέο βήμα της απαλλαγής σου από τους νεκρούς κανόνες και τους πειθαναγκασμούς, που σε κάνουν δυστυχή. Δώσε στον εαυτό σου την αξία που του πρέπει, την αξιοπρέπεια του, δώσε στον Κρόνο σου τον ρόλο που του πρέπει –κι εδώ είναι που το «πρέπει» αποκτά νόημα και ουσία. Θέσε τα όρια σου, ζήτα ότι σου αναλογεί.
Αυτή είναι η λύση σου.

Κάνε λοιπόν το βήμα κι ας σου φαίνονται όλα δύσκολα.
Θυμάσαι τότε που ήσουν άπραγος και άπειρος και τα μικρά κι ασήμαντα σου φαινόντουσαν βουνά; Μάθαινες την αλφάβητο της ζωής σου και το πρώτο Α που αντίκρισες έδειχνε τεράστιο στο μυαλό σου. Έλεγες πως δεν θα καταφέρεις ποτέ να σκαρφαλώσεις στην κορυφή του, να όμως που έγινε. Κι ύστερα ακολούθησε το Β, το Γ, έμαθες να φτιάχνεις λέξεις, προτάσεις κι ολόκληρες εκθέσεις.
Τα χρόνια πέρασαν κι εσύ πια χαμογελάς με εκείνες τις πρώιμες δυσκολίες σου. Σου φαίνονται αστείες σε σύγκριση με τα προβλήματα που ακολούθησαν αλλά και με τις σημερινές σου αγωνίες. Το ίδιο κι αυτά όμως, ύστερα από λίγο καιρό θα σου φαίνονται μικρά κι ασήμαντα.
Εξ άλλου για τα δύσκολα γεννήθηκες, απλά έχεις μάθει να σε ρίχνουν στη μοιρασιά.

Μεγαλώνεις, ωριμάζεις, νικάς.

Πηγή: http://www.astrology.gr/PROBLEPSEIS/KOSMIKOI-RYTHMOI/item/72763-astrologiko-deltio-gia-ola-ta-zodia-apo-15-4-eos-17-4#ixzz3XImc1G6t

Καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς !

Όταν αρχίσετε να σκέπτεστε τι πρόκειται να πείτε σε απάντηση σε αυτό που σας προκαλούν  οι γύρω σας, τότε οι παρεξηγήσεις και τα αντιμαχόμενα επιχειρήματα που μπορεί να προκύψουν, θα εξαλειφθούν. Διαφορετικά, ο καθένας θα μιλάει χωρίς να ακούει πραγματικά. Εάν αισθάνεστε ότι ο αγαπημένοι σας θέλουν να σας επιβάλλουν τις απόψεις τους, ένας λόγος παραπάνω να ακούτε περισσότερο και να μιλάτε λιγότερο. Τι θα συμβεί, αν ήδη ξέρετε ότι πρόκειται να διαφωνήσουν μαζί σας;Πρέπει να κατανοήσετε ότι ο τρόπος που ο καθένας σας βλέπει μια κατάσταση δεν μπορεί στην πραγματικότητα να είναι ο ίδιος. Ελέγξτε αν φοράτε παρωπίδες. Εάν είστε στενόμυαλοι, μπορεί να χάσετε την ευτυχία !!!

My Kind of Love இڿ ڿڰۣ ❤

Όλοι έχουμε μια σκοτεινή πλευρά, και τώρα είναι η ώρα να δείτε τη δική σας. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να παρασυρθείτε από το θυμό σας ή την εκδικητικότητά σας, προκαλώντας πόνο σε όλους γύρω σας, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού σας. Μια μεγάλη αλλαγή μπορεί πραγματικά να είναι καλό πράγμα, αλλά μόνο αν δεν σπρώξετε στο γκρεμό  τον εαυτό σας και τους άλλους.Επισημαίνοντας τα λάθη των άλλων είναι όλα ωραία και καλά, σας φέρνει σε θέση ισχύος, αλλά μόνο εάν το κάνετε με έναν τρόπο που δεν τους πληγώνει και δεν τους κατακρίνει. Αντί να κάνετε κακεντρεχείς δηλώσεις, σκεφτείτε πώς να κινηθείτε για το δικό σας καλό, δεν  θέλετε να χάσετε κάποιον που τον ''χρειάζεστε''. Μην αφήσετε τα αρνητικά συναισθήματά σας να απομακρύνουν την αγάπη σας και μην τυφλώνεστε από το ζοφερό παρελθόν.Οι αληθινές φιλίες θέλουν χρόνο για να ευδοκιμήσουν και κοινές εμπειρίες !!!!

E.T. Phone Home !!!!

Προσοχή - προσοχή ανακάλυψα ένα ακόμα είδος χαρακτήρα ονομάζεται απελπισμένος ρομαντικός....Ο αιώνιος ερωτευμένος, ο αθεράπευτος οπαδός του έρωτα. Βαθιά μέσα στην ψυχή του, ο άνθρωπος αυτός κρατά τα αρχέτυπα για εξιδανικευμένα ρομάντζα τύπου Ρωμαίου και Ιουλιέτας. Το πρόβλημα με αυτούς τους "παραμυθιαζμένους" και γλυκύτατους ανθρώπους, είναι ότι η υπερβολή τους και η τάση τους να χτίζουν στη φαντασία τους μια εικόνα ιδανική για το άτομο με το οποίο σχετίζονται, τους οδηγεί σε τραγικές ερωτικές καταστάσεις, που τελειώνουν πολύ άσχημα και τους πληγώνουν βαθιά. Πρόβλημα που παίρνει τεράστιες διαστάσεις, αφού ο χαρακτήρας  δεν επιτρέπει στο άτομο να παραδεχτεί ότι η σχέση, που έχει δημιουργήσει, δεν είναι αυτή η μοναδική σχέση που έχει όλα τα στοιχεία του παραμυθιού. Η απεριόριστη φαντασία , κάνει αυτά τα άτομα να πιστεύουν ότι η ουτοπία έχει θέση στην πραγματικότητα και νομίζουν ότι αυτοί κατάφεραν να βρουν το σύντροφο που τους εξασφαλίζει την αγάπη που μόνο ο θάνατος μπορεί να καταστρέψει. Όμως όπως είναι φυσικό μια σχέση κλιμακώνεται και για να συντηρηθεί πρέπει τα άτομα να αρχίσουν να λύνουν τα προβλήματα, που παρουσιάζονται στην προσπάθειά τους να χτίσουν το δεσμό τους. Μερικές φορές, οι άνθρωποι αυτοί, αντί να λύσουν τα προβλήματα, που ήδη έχουν, δημιουργούν ακόμη περισσότερα και δεν αφήνουν τη σχέση να εξελιχθεί ομαλά. Έχουν την ψευδαίσθηση ότι μια τέλεια αγάπη θα πρέπει να είναι οδυνηρή.Και άντε να πεις σε έναν άνθρωπο που πιστεύει πως τα πάντα είναι τέλεια μέσα στο ροζ συννεφάκι του να κατέβει από αυτό,άντε να του πεις , ότι χάνετε μέσα στη φαντασία του, δημιουργεί έναν ονειρικό κόσμο και αρνείται να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, με αποτέλεσμα, πολλές φορές, να εξαπατά τους άλλους, αλλά και τον ίδιο του τον εαυτό !!!

«Το πιο δύσκολο στη ζωή, είναι να μάθεις ποιες γέφυρες να περάσεις και ποιες να κάψεις»

Kι έρχεται κάποια στιγμή στην ζωή σου που ξυπνάς  απότομα από μια περίοδο περιπέτειας και ψευδαισθήσεων κατά την οποία δεν μπόρεσες να ξεκαθαρίσεις ποίοι σου την έφεραν ακόμα....το συναίσθημα σε φέρνει σε αμυντική θέση ενώ η λογική και η διαίσθηση ουρλιάζουν ...όταν το περιβάλλον σου προσπαθεί να σου επιβληθεί και να  χαλάσει ότι έχεις καταφέρει,η μόνη λύση είναι να περάσεις  μια περίοδο ησυχίας ή απομόνωσης για να σκεφθείς πιο συνετά και να μάθεις από τις εμπειρίες που έχεις ζήσει....γνωρίζεις  πολύ καλά  ότι η επιτυχία εξαρτάται μάλλον από τους υπολογισμένους κινδύνους παρά από την τύχη,οπότε η καλύτερη λύση είναι να προφυλαχτείς.... 

''Ευτυχισμένοι που δεν βλεπόμαστε''

Προσοχή - προσοχή   πρόσφατα ανακάλυψα ένα νέο είδος σχέσης ονομάζεται ''Ευτυχισμένοι που δεν βλεπόμαστε'' 
Λειτουργεί ως εξής ατέλειωτες ώρες δουλειάς και για τους δυο ,τηλεφωνήματα στο ενδιάμεσο για να κανονίσουμε με φίλους το Σαββατοκύριακο και για να σου πω πως σ΄αγαπώ και πως μου λείπεις ...το έκανα το καθήκον μου για σήμερα το είπα... ένα σ΄αγαπώ ,ένα μου λείπεις δεν θα σε κάνουν να σκεφτείς πόσες μέρες,πόσες ώρες λείπω από το σπίτι ...η απουσία μου μετά από αυτό,μπορεί να σε κάνει να νιώθεις και τύψεις...το μωρό μου θυσιάζεται για εμάς...είναι σαν τα σημειωματάκια  που αφήνουμε ο ένας στον άλλον ''Μωρό μου κατέβασε τα σκουπίδια και μην ξεχάσεις να πάρεις την μικρή από τα αγγλικά σ' αγαπώ '' Ένα μωρό μου και ένα σ' αγαπώ  μετριάζει την μυρουδιά από τα σκουπίδια ,άσε που μπορεί να αφήνει και σεξουαλικές υποσχέσεις ''αχ όταν βρεθούμε'' ΄το έκανα το καθήκον μου ώρα να μπω στα SOSial Media να περάσει και η ώρα μου βρε αδελφέ έχει πολλούς πειρασμούς  και θα θρέψουν τον εγωισμό μου και την φιλαρέσκεια μου ,είτε είμαι γυναίκα είτε άντρας θα τραβήξω την προσοχή των απανταχού κυνηγών άσε που με το τέλειο προφίλ οικογενειάρχη που έχω κάνει μπορεί να έχω και τα εκτός έδρας μου τυχερά ....πρέπει να σκεφτώ βέβαια κι άλλους τρόπους να  προσελκύσω τελικά το βρήκα θα αποκτήσω χόμπι και κοινωνικές δραστηριότητες και θα τα προβάλω ...εντάξει θέλουν κι άλλο χρόνο να λείψω από το σπίτι αλλά έχω πάντα το μεγάλο όπλο ένα σ' αγαπώ...τελικά η μοναξιά είναι χειρότερη όταν την ζεις με κάποιον άλλο και άντε να τους εξηγήσεις ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι φυσιολογικοί,θα σου πουν αυτό που είπαν πρόσφατα σε εμένα (τι ξέρεις εσύ από οικογένεια δεν έχεις ,δεν θες να κάνεις,δεν σου αρέσουν η ευθύνες)
Όχι δεν ξέρω αλλά ξέρω τι δεν θα ήθελα στην ζωή μου '' Σ' αγαπώ σε σημειώματα ''

Στον δικό μου κόσμο !!!!

Όλοι έχουμε γνωρίσει έστω και μία φορά κάποιον άνθρωπο στη ζωή μας, που πιστεύαμε ότι έκανε καταστροφικές επιλογές σε ό,τι αφορά τις  σχέσεις του .Για να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς με τον εαυτό μας, όλοι θα καταφέρουμε να παραδεχτούμε ότι κάποια στιγμή ο «άνθρωπος» αυτός… ήμασταν εμείς οι ίδιοι.  Ένα μικρό παιδί όλοι μας κουβαλάμε μέσα μας, για μερικούς από εμάς ίσως αυτό το παιδάκι να φέρει τραύματα αλλά πλέον ως ενήλικες είναι χρέος μας να το φροντίσουμε. Συνάντησα πολλούς ανθρώπους στην  ζωή μου ,άλλοι με δέχτηκαν έτσι όπως είμαι κι άλλοι θέλησαν  να με αλλάξουν ....έφαγα αρκετά χαστούκια ,αλλά τα δέχθηκα με ευγνωμοσύνη,μερικές φορές τα χαστούκια σε επαναφέρουν στις  εργοστασιακές ρυθμίσεις....κι έτσι αποφάσισα να φτιάξω έναν  δικό μου κόσμο σε αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχουν σκοπιμότητες ,δεν κυνηγάω χίμαιρες,δεν υπάρχουν καλοί και κακοί,θα βρεις  μόνο ουσία και όχι ότι φαίνεται.... όσοι είχαν το σθένος να μπουν και να παραμείνουν μέσα σε αυτόν, είναι τα ιερά μου και η οικογένεια που εγώ επέλεξα ,αυτοί ξέρουν πολύ καλά πως όταν οι λέξεις δεν βοηθούν ή δεν αρκούν το να είστε απλά μαζί ή το να μοιραστείτε μία γλυκιά κουβέντα, μία αγκαλιά, μπορεί να πουν πολλά .....Αν δεν μπορείς να είσαι  δίπλα μου η μέρος του δικού μου κόσμου  μείνε στο πλάι να κοιτάζεις .Όμως μην με υποτιμάς και μην με κρίνεις !Ο κάθε ένας είναι ξεχωριστός με την αξία του ....